مصاحبه شرکت کننده نهایی، آقای محمود مرادی گُمش‌تپه
- خودتان را معرفی کنید.
محمود مرادی گُمش‌تپه از استان گلستان
- نظر شما راجع به مسابقه داستان نویسی خودنویس چیست؟ چقدر به شما انگیزه داستان نویسی داد؟
مسابقۀ داستان‌نویسیِ خودنویس» ایجادکنندۀ بستر مناسبی بود برای تمامی آن‌هایی که دغدغۀ نوشتن و ارائۀ آثارشان به دیگران را داشتند؛ اما به دلایل مختلفی این فرصت برایشان مهیا نشده بود. خودنویس حاصل خِردجمعی بزرگوارانی بود که بر این باور بوده و هستند که در گُسترۀ جغرافیاییِ بزرگ میهن عزیزمان، اندیشه‌های ناب و بکری وجود دارند که با برنامه‌ریزیِ مناسب و قرار دادن آن‌ها در مسیر آموزش درست _با بهره‌مندی از تجارب نویسندگان نامی کشور_ می‌توانیم در آینده‌ای نه‌چندان دور، شاهد خلق آثار ارزشمند و فاخر در عرصۀ ادبیات داستانی باشیم. از این نظر، خودنویس، تکثیرکنندۀ اندیشۀ یاری‌گری از نوقلم‌هایی است که استعداد و شوق زیبای نوشتن دارند.
- آیا قبلا در کارگاه یا دوره داستان نویسی شرکت کرده بودید؟ خودنویس چقدر باعث پیشرفت شما شد؟
کارگاه داستان‌نویسیِ خودنویس اولین تجربۀ بنده بود که باعث شد انگیزۀ نوشتن و تلاش برای خلق اثری شایسته را در من ایجاد بکند؛ شناخت داستان، تعاریف مختلف آن، تکنیک‌ها، عناصر و هر آنچه لازمۀ داستان‌نویسیِ خلاق امروزی است و آموزش‌هایی که با یاری و همراهی خالصانۀ استادِ بزرگوار آقای خبوشان با دقت و نکته‌سنجی خاصی ارائه شده است. خودنویس فرصتی بزرگ برای عزیزان شرکت‌کننده در این کارگاه‌های تخصصی بود که با حمایت مدیر خلاق نشر جام‌جم و دبیر علمی باانگیزه و پیگیر آن، آقایان صفایی‌نژاد و میرشمس‌الدین فلاح هاشمی و سایر اساتید، به بهترین صورت ممکن برگزار شد که جای تقدیر و تشکر بسیار دارد.
- از بین نویسندگان ایرانی و خارجی به کدام علاقه بیشتری دارید؟ چرا؟
در نگاه اول، علاقۀ زیادی به مطالعۀ آثار جلال آل‌احمد دارم؛ به‌دلیل شهامت و صراحت خاص در نوشته‌هایش که به دل می‌نشیند. او با نثر ادبیِ ساده و تلگرافی و با استفاده از حداقل کلمات ممکن، تأثیری شگفت بر خواننده می‌گذارد. نوعی ساختارشکنی زیبا در آثارش، برای آگاهی‌بخشی به قشر عظیمی از جامعه نسبت به اصلاح معضلی اجتماعی وجود دارد. در وهلۀ دوم نیز علاقه‌مند به مطالعۀ آثار احمد محمود هستم که با بیانی ساده، بیان‌گر زوایای آشکار و پنهان زندگی انسان‌های محیط پیرامون خویش است. او با دقت و ریزبینیِ خاصی خواننده را به درون زندگی شخصیت‌های داستانش برده، خواننده را مجذوب روایت خویش می‌کند. البته آثار فاخر استاد محمود دولت‌آبادی و…
از بین نویسندگان خارجی، آثار موراکامی و گونترگراس را بیشتر می‌پسندم؛ به‌دلیل جذابیت داستان‌های روایت‌شده، همراه با خلاقیت‌های تکنیکی و محتوایی که خواننده را شیفته و پیگیر مطالعه اثر می‌کند.
- بهترین رمان یا داستان بلندی که خوانده‌اید به نظرتان کدام است؟ چرا؟
رمان همسایه‌ها را بیشتر می‌پسندم، به‌دلیل سادگی در روایت‌ها و توانایی نویسنده در انتقال زیبای حس درونیِ روایت‌هایش به خواننده.
ناداستان پُشتِ دریا ، شهریست - قسمت اول /محمود مرادی گُمش تپه
گُمیش تپه در بین برگزیدگان دوره نهایی جشنواره ناداستان پیرسوک
خودنویس ,خواننده ,آثار ,داستان ,محمود ,نویسندگان ,که با ,خواننده را ,داستان نویسی ,بود که ,با دقت
درباره این سایت